دریچه منهول بر طبق شرکت کارفرما (آب و فاضلاب، مخابرات، گاز و برق) و بر اساس محل نصب (پیاده رو، خیابان، اتوبان بین شهری و درون شهری و فرودگاهی ) و نیز لوگوی شرکت های مجری و پیمانکار در اندازه ها و کلاس های متفاوتی ساخته می شود. کاربرد هر کدام از آنها در هر قسمت از شهر متفاوت می باشد. همچنین چهار گوش بودن و دایره ای بودن هم تقسیم می شوند که هر کدام نیز سایز و اندازه ی خود را دارد ولی ابعاد 60 سانتیمتری و 80 سانتیمتری از همه پر رونق تر است.
این پوشش در مکان هایی مانند اتاق بازرسی برای فاضلاب، شهرداری، کابل کشی برق زیرزمینی، کابل کشی مخابرات و تاسیسات آب، گاز و نفت به کار می روند. همچنین می تواند ظاهر باغ ها و خیابان ها را زیبا سازد.
بخش ورودی منهول را که شامل قاب و درپوش است و بر روی سطح زمین قرار میگیرد، دریچه میگویند. دریچههای منهول از جنس چدن، کامپوزیت و یا پلیمر ساخته میشوند.
دریچه ها معمولا دارای حفره هایی می باشند که معمولا از وارد کردن قلاب های دسته دار به درون آن ها برای بلند کردن دریچه استفاده می شود. این حفره ها می توانند به منظور آب بندی یا مجرای عبور نور به درون منهول نیز به کارروند.
از کاربرد های دیگر دریچه منهول جدا از ایجاد قابلیت دسترسی به منهول، جمع آوری آب های سطح زمین و انتقال این آب ها به سیستم های فاضلابی شهری می باشد . این نوع دریچه ها را بیشتر شهرداری ها مورد استفاده قرار می دهند و یا زمانی در محیط های غیر صنعتی و خیابان استفاده می شود که از سیستم های چاه فاضلاب و یا سیستم سپتیک تانک بخواهند استفاده نمایند.
انواع دریچه منهول
برای دسترسی به تاسیسات زیر زمینی در سطح زمین از دریچه هایی که از جنس بتن، چدن ،چدن بتن، پلی اتیلن و کامپوزیت و کامپوزیت بتن می باشد استفاده می گردد. استفاده از درب منهول بتنی و چدنی و یا حتی کامپوزیت باعث می شود آنها ارزان قیمت ، قوی و سنگین باشند.
در مکانهای با ترافیک ماشین های سنگین از درب هایی استفاده می شود که معمولاً وزن آنها بیش از 113 کیلوگرم (249 پوند وزن) است. این وزن بالا باعث می شود در هنگام عبور و مرور از روی آنها ، در جای خود محکم بمانند و باز کردن آنها برای افراد غیرمجاز و بدون ابزار مناسب برای خرابکاری در تاسیسات زیربنایی مشکل ایجاد می کند. از سایر کاربردهای درب منهول می توان به انتقال آب باران سطوح و معابر به سیستم فاضلاب اشاره نمود.