قانون نرخ بازده داخلی (IRR Rule).

قانون نرخ بازده داخلی (IRR Rule).

نوشته آخیلیش گانتی

به روز شده در 9 سپتامبر 2021

بررسی شده توسط امی دروری

درستی مقاله توسط سوزان کویلهاگ بررسی شده است.

درک قانون نرخ بازده داخلی

اساساً، قانون IRR یک دستورالعمل برای تصمیم گیری در مورد ادامه پروژه یا سرمایه گذاری است. هر چه IRR پیش‌بینی‌شده در یک پروژه بیشتر باشد – و مقدار آن بیشتر از هزینه سرمایه باشد – وجه نقد خالص بیشتری را پروژه برای شرکت تولید می‌کند. به این معنی که در این صورت پروژه سودآور به نظر می رسد و مدیریت باید آن را ادامه دهد. از سوی دیگر، اگر IRR کمتر از هزینه سرمایه باشد، قانون اعلام می کند که بهترین اقدام، چشم پوشی از پروژه یا سرمایه گذاری است.

از نظر ریاضی، IRR نرخی است که ارزش خالص فعلی (NPV) جریان های نقدی آتی را دقیقاً برابر با صفر می کند. سرمایه‌گذاران و شرکت‌ها از قانون IRR برای ارزیابی پروژه‌ها در بودجه‌بندی سرمایه استفاده می‌کنند، اما ممکن است همیشه این قانون به‌طور دقیق اجرا نشود. به طور کلی، هر چه IRR بالاتر باشد، بهتر است. با این حال، یک شرکت ممکن است پروژه ای با IRR کمتر را ترجیح دهد، زیرا دارای مزایای نامشهود دیگری است، مانند کمک به یک برنامه استراتژیک بزرگتر یا مانع از رقابت. یک شرکت همچنین ممکن است یک پروژه بزرگتر با IRR کمتر را به یک پروژه بسیار کوچکتر با IRR بالاتر ترجیح دهد زیرا جریان های نقدی بالاتری توسط پروژه بزرگتر ایجاد می شود.

نکته: در حالی که شرکت‌ها معمولاً از نتیجه‌گیری‌های ارائه‌شده توسط قانون نرخ بازده داخلی (IRR) پیروی می‌کنند، ملاحظات دیگری - مانند اندازه پروژه و اینکه آیا پروژه به یک استراتژی یا هدف بزرگ‌تر شرکت کمک می‌کند یا نه - ممکن است منجر به تصمیم‌گیری مدیریت برای ادامه پروژه با IRR پایین شود.

مثالی از قانون IRR

فرض کنید یک شرکت در حال بررسی دو پروژه است. مدیریت باید تصمیم بگیرد که آیا با یکی، هر دو یا هیچ یک از پروژه ها پیش برود. هزینه سرمایه آن 10 درصد است، الگوهای جریان نقدی برای هر یک به شرح زیر است:

پروژه A

     هزینه اولیه = 5000 دلار

     سال اول = 1700 دلار

     سال دوم = 1900 دلار

     سال سوم = 1600 دلار

     سال چهارم = 1500 دلار

     سال پنجم = 700 دلار

پروژه B

     هزینه اولیه = 2000 دلار

     سال اول = 400 دلار

     سال دوم = 700 دلار

     سال سوم = 500 دلار

     سال چهارم = 400 دلار

     سال پنجم = 300 دلار

شرکت باید IRR را برای هر پروژه محاسبه کند. هزینه اولیه (دوره = 0) منفی خواهد بود. حل IRR یک فرآیند تکراری با استفاده از معادله زیر است:

$0 = Σ CF_t ÷ (1 + IRR)^t

جایی که:

     CF = جریان نقدی خالص

     IRR = نرخ بازده داخلی

     t = دوره (از 0 تا آخرین دوره)

یا

$0 = (initial outlay * -1) + CF₁ ÷ (1 + IRR)¹ + CF₂ ÷ (1 + IRR)² + ... + CF_X ÷ (1 + IRR)^X

با استفاده از مثال های فوق، شرکت می تواند IRR را برای هر پروژه به صورت زیر محاسبه کند:

IRR پروژه A:

$0 = (-$5,000) + $1,700 ÷ (1 + IRR)¹ + $1,900 ÷ (1 + IRR)² + $1,600 ÷ (1 + IRR)³ + $1,500 ÷ (1 + IRR)⁴ + $700 ÷ (1 + IRR)⁵

IRR پروژه A = 16.61٪

IRR پروژه B:

$0 = (-$2,000) + $400 ÷ (1 + IRR)¹ + $700 ÷ (1 + IRR)² + $500 ÷ (1 + IRR)³ + $400 ÷ (1 + IRR)⁴ + $300 ÷ (1 + IRR)⁵

IRR پروژه B = 5.23٪

با توجه به اینکه هزینه سرمایه شرکت 10 درصد است، مدیریت باید پروژه A را ادامه دهد و پروژه B را رد کند.

آیا استفاده از IRR مانند استفاده از روش جریان نقدی تنزیل شده است؟

بله. استفاده از IRR برای به دست آوردن ارزش فعلی خالص به عنوان روش جریان نقدی تنزیلی تحلیل مالی شناخته می شود. IRR (نرخ بازده داخلی) نرخ بهره (همچنین به عنوان نرخ تنزیل شناخته می شود) است که مجموعه ای از جریان های نقدی (مثبت و منفی) را به ارزش فعلی خالص (NPV) صفر (یا به ارزش فعلی می رساند). پول نقد سرمایه گذاری شده). سرمایه گذاران و شرکت ها از IRR برای ارزیابی اینکه آیا سرمایه گذاری در یک پروژه قابل توجیه است یا خیر استفاده می کنند.

چگونه از قانون IRR استفاده می شود؟

اساساً، قانون IRR یک دستورالعمل برای تصمیم گیری در مورد ادامه پروژه یا سرمایه گذاری است. تا زمانی که IRR از هزینه سرمایه بیشتر باشد، هر چه IRR پیش بینی شده در یک پروژه بیشتر باشد، جریان نقدی خالص به شرکت بیشتر خواهد بود. از سوی دیگر، اگر IRR کمتر از هزینه سرمایه باشد، قانون اعلام می کند که بهترین اقدام، چشم پوشی از پروژه یا سرمایه گذاری است.

آیا شرکت ها همیشه از قانون IRR پیروی می کنند؟

قانون IRR ممکن است همیشه به طور دقیق اجرا نشود. به طور کلی، هر چه IRR بالاتر باشد، بهتر است. با این حال، یک شرکت ممکن است پروژه ای با IRR پایین تر را ترجیح دهد، تا زمانی که هنوز از هزینه سرمایه فراتر رود، زیرا دارای مزایای نامشهود دیگری مانند کمک به یک برنامه استراتژیک بزرگتر یا جلوگیری از رقابت است. در نهایت، شرکت ها هنگام تصمیم گیری برای ادامه پروژه، تعدادی از عوامل را در نظر می گیرند و ممکن است عواملی بیشتر از قانون IRR باشد.